Otaku do Ataku

Nora siedziała na swoim miejscu, tam, gdzie dyrektor ja posadził, i przez moment wpatrywała się w przedstawicielkę pierwszych klas. Wydała jej się ostra i stronna od ludzi. Wróć, istot nadnaturalnych. Nora do tej pory nie mogła się do tego przyzwyczaić. Przełknęła ślinę i, ściskając mocno siedzenie krzesła, rozglądała się po ludziach, nie, potworach wokół niej. Przestań ich nazywać potworami, mówiła sobie, przecież sama jesteś jedną z nich... chyba.
Wokół widziała istoty różnej rasy. Niemal wszystkie widziała po raz pierwszy w życiu. Wcześniej przeczytała o nich aż jedną książkę. Na więcej czasu nie starczyło. Dziewczyna starała się ignorować ogony, skrzydła itp. i myśleć o nich jak normalnych ludziach, jednak szybko doszła do wniosku, że to nie ma sensu i zaczęła się już modlić o to, by skład jej klasy lub pokoju nie był jakiś niebezpieczny, zboczony, czy agresywny.
Wzięła głęboki oddech na uspokojenie i raz jeszcze spojrzała na wypowiadająca się na forum szkoły, wapirkę.  Podobno miały być w jednej klasie. Siostra dyrektora. Nie wydawało jej się by się zaprzyjaźniły, jednak dyrektor chciał, by "pilnował jej" ktoś mu bliski.

Kenta został przyprowadzony już wcześniej przez nauczyciela, który posadził go w pierwszym rzedzie, żeby tym razem nie odstawił niczego głupiego jak na egzaminach wstepnych. Czekając na wszystkich, okropnie się nudził, ale nie mógł pozwolic sobie tym razem na ucieczkę. Dlatego właśnie nie pozostawało mu nic innego jak siedzieć dalej i się nudzić.Gdy wreszcze zaczęła się, tak długo oczekiwana przez Kentę ceremonia, odetchnął z uglą. Po chwili jednak siłą powstrzymał śmiech, kiedy do mikrofonu podeszła przedstawicielka klas pierwszych. Sama w sobie dziewczyna nie była wcale zabawna, Kentę śmieszył fakt, że tak niziutkie stworzenie wygłasza przed nimi mowę jako najlepszy uczeń. Już nie mógł wytrzymać, gdy jego uwagę przyciągnął dźwięk otwieranych drzwi i chłopak wchodzący do środka, a konkretniej jego typowo ludzki mundurek.

Ostatnio edytowany przez Kise (2013-08-13 20:44:35)

Hatsushi skończyła swoją przemowę i stanęła z tyłu sceny. Nienawidziła wygłaszać takich przemów. Niestety, tak na przekór była też w tym dobra więc nie miała wyboru i musiała ulec proźbie brata. Spojrzała na niego wzrokiem mordercy, lecz ten patrzył na uczniów zebranych na sali i niestety nie zauważył tego. Może to dobrze. Mimo wszystko jest dyrektorem. Hatsushi przeniosła swoją uwagę na uczniów w auli. Zgodnie z jej oczekiwaniami prawie nie było tu wampirów. Znalazła za to kilka wilkołaków i wysłała im jedne ze swoich najstraszniejszych spojrzeń. Resztę uroczystości spędziła błądząc wzrokiem po twarzach.

Ostatnie przemowy dobiegły końca i na środek ponownie wyszedł dyrektor. Powiedział już tylko kilka słów o godzinach posiłków i kazał uczniom rozejść się mówiąc, że mają do kolacji czas wolny na zapoznanie się z Akademią.

WĄTEK ZAKOŃCZONY