Otaku do Ataku

Od kiedy zapadła ciemność, mógł przemieszczać się w normalnej postaci. Marchewkowe włosy opatulały lekko pulchne policzki, zielone oczy doskonale widziały w ciemności. Postawił małą stópkę na kupce liści i nagle zamarł. Niespodziewane, dziwne  uczucie czyjejś obecności zawisło w powietrzu. Nie czuł tego przy ludziach. Przy normalnych ludziach. Wziął oddech i wyszedł zza krzaków. W przypadku spotkania ludzi powie, że zwyczajnie się zgubił. Albo nic nie powie.
Dostrzegł... kobietę. Młodą dziewczynę skuloną obok ognika. Ruszył w jej stronę i w kilku krokach przyjął postać rudego kota. Miałknął cicho i położył się także niedaleko ogniska.

Instynktownie obudził się, gdy dziewczyna zaczęła się krzątać. Jednak nie poruszył się. Drzemał dalej, kuląc się w postaci kota. Drgnął jednak, kiedy został pogłaskany i podniósł się, przeciągnął, po czym powolnym krokiem ruszył za dziewczyną.
Zamiałczał z oburzeniem, kiedy przyśpieszyła. Wskoczył, przy pomocy swojej możliwości latania, na gałąź nad sobą, przebiegł ją i zeskoczył kawałek przed dziewczyną. Zasiadł na środku drogi, zaczynając lizać swoją łapkę.

Oparł łapkę z powrotem na ziemi i spojrzał na nią z zainteresowaniem. Jesteś kotem, jesteś kotem, powtarzał sobie, żeby nie zachować się jakoś głupio.
Podniósł tyłek i zbliżył się, unosząc wysoko ogon, po czym łebkiem otarł się o rękę dziewczyny.

Zamruczał zadowolony, przechodząc z gracją na bok i po chwili odwracając głowę w jej stronę. Miałknął jeszcze i z arystokracją godną kota wszedł do torby. Potarł łapką swój pyszczek.

W formach zwierząt raczej w większości tylko przechodził między ludźmi, nie zbliżając się zbyt. Czasem pozwolił sobie pogłaskać się po grzbiecie, doprosił się jedzenia i odchodził.
Wyszedł z torby, gdy dziewczyna położyła ją na trawie i z wahaniem podszedł do wody. Wysunął łapkę i uderzył w wodę, która "zaatakowała go", na co pisnął zirytowany, odsuwając się.

Zastanawiał się, jakby tu w tej postaci napić się wody ze strumyku. Rozejrzał się i dostrzegł wodę chlapiącą na bok, gdzie po chwili podszedł i napił się z mokrego miejsca. Zamlaskał, przeciągnął się mrucząc i położył koło nóg dziewczyny, prażąc w słońcu.

Wylegiwał się, ale nie spał. Ocknął się i podniósł łepek, gdy dostrzegł gwałtowne ruchy dziewczyny. Spokojnie dźwignął się na łapki i zbliżył. Skulił się tuż obok niej. Normalnie nie zbliżał się do ludzi, ale w tej dziewczynie było coś mrocznego.