Otaku do Ataku

Od dłuższego czasu nie mógł sobie tak zwyczajnie polatać w swojej prawdziwej formie. Przed przyjściem do szkoły, wujek urządził mu ostry trening, aby mógł się przygotować na to, co czeka go w akademii. Zawył głośno, jednak nie na tyle, by kogoś obudzić, poza tym większość okien była dźwiękoszczelna, i okrążył akademię. Wzniósł się ponad nią i zakręcił parę kółek w powietrzu, rozkoszując się chłodem.

Dopiero gdy zbliżył się do dachu, zauważył, że ktoś na nim stoi i nie był to byle kto, a Nora. Zawył jeszcze raz zakręcił się wokół dachu. Po chwili wylądował na budce, którą wchodziło się na dach. Zamachnął jeszcze skrzydłami, chowając je. Jego oczy zabłysły na złoto, a po chwili przed Norą stał już Alex ubrany w krótkie spodenki i dużą koszulkę z szerokim uśmiechem na twarzy.
- Cześć, Nora. Co tu robisz w nocy? - zapytał.

- Hej. Wszystko w porządku? - zapytał, trochę przestraszony jej reakcja. No tak, przecież ona nie była z tego świata, ale też nie wiedział, że ją spotka. Gorzej by pewnie było, gdyby nie wiedziała skąd w szkole wziął się smok. Podszedł do niej, ale wciąż utrzymując miedzy nimi jakąś odległość. Nie chciał, żeby się go bała.

Ukucnął przed nią, ale nie dotknął jej.
- Nora - powiedzial cicho, patrząc na nią. - Boisz się mnie?

Spojrzał za nią, ale widząc jej spojrzenie, usiadł obok. Siedział spokojnie i choć bylo trochę chlodno, nie przeszkadzało mu to. Splótł ręce za głową, ale co chwilę zerkał na dziewczynę.
- W porządku? - zapytał.

Roześmiał się na jej stwierdzenie. Niejednokrotnie słyszał takie rzeczy od ludzi, w końcu był zwariowanym głupkiem z natury.
- Dlaczego tak mówisz? - zapytał, udając nagle zszokowanego i głęboko dotkniętego.

Westchnął, wciąż się uśmiechając.
- Nie chciałem cię przestraszyć - powiedział. Doskonale to zauważył, wystarczyło wtedy na nią spojrzeć. - Więc... dlaczego siedzisz tu w środku nocy?